Over te hoge eisen aan jezelf stellen
Als ik iets doe dan moet het in één keer goed gaan.
Ik verwacht van mezelf dat ik alles in één keer kan, zelfs als ik het nog nooit gedaan heb.
Best lastig, want voor de meeste dingen geldt toch echt oefening baart kunst.
Hoge eisen stel ik enkel aan mezelf. Als het over anderen gaat dan gelden deze hoge eisen totaal niet.
Logisch toch dat als je nog nooit op schaatsen hebt gestaan je niet gelijk op de Olympische winterspelen staat??
Het komt wel goed! Gewoon even oefenen! Ik help je wel! Je komt er wel!
Als we dit soort dingen tegen anderen kunnen zeggen, waarom dan niet tegen onszelf?
Waarom is het bij anderen volstrekt logisch als ze iets voor het eerst doen en ze het niet gelijk geweldig kunnen, maar verwachten we van onszelf altijd het hoogst haalbare?
Zou het niet een stuk makkelijker en relaxter worden als we tegen onszelf leren praten zoals we tegen onze vrienden doen?
Zelfs tegen wildvreemden zijn we soms vriendelijker dan tegen onszelf! Vreemd toch eigenlijk?
Laten we afspreken om iets vaker minder streng voor onszelf te zijn en op een lievere manier tegen onszelf te praten, alsof je tegen je beste vriend praat!
Dan nog even: Waarom deze foto van mij met een surfplank?
Afgelopen zomer ben ik op surfvakantie gegaan! Ik had nog nooit gesurft dus ik hoopte dat ik het leuk zou vinden, want ik moest het toch echt een hele week gaan doen.
Daarnaast was ik ook nog bang dat ik de hele week mezelf zou haten omdat ik niet een keer een hele golf zou kunnen uit surfen.. Want hallo? Ik moet het toch wel kunnen?
Ik zal vertellen hoe het echt is gegaan;
Ik heb een fantastische week gehad!! Het surfen was echt geweldig! Nou ja, zo ver je het surfen kan noemen. Ik ben zo ongelofelijk vaak gevallen. Ik was van top tot teen blauw en ik denk dat 10 tot 15 seconden het langste is wat ik heb gestaan op een plank.
Toch bleef ik elke keer met een gigantische lach op mijn gezicht opstaan (oké, nadat al het water uit mijn gezicht was). Ik kreeg hier ook zeker complimenten over. Mijn surftechnieken lieten misschien enigszins te wensen over, maar mijn instelling was precies wat nodig was.
Ondanks dat ik niet geweldig ben in surfen kan ik niet wachten tot ik weer kan gaan, zelfs nu ik geen natuurtalent blijkt te zijn.
Als ik surfen leuk kan vinden terwijl het qua niveau niet is wat ik had gehoopt. Waarom zou ik dit dan niet vaker doen?
Blijkbaar hoef ik niet alles perfect te doen om toch tevreden te zijn!
